Verwarringen april 2003

                         Acteurs

                                   Els Maurus

  Reimond V.d.Bempt

            Mon De Ridder

                               Els Terck Greet Vervliet 

                Jef Paepen

                           Kris Spruyt

  Marleen Korthoudt

                           Leen Denoyel

        Marc Celie

                   Cel V.Nuffelen

     Adrienne De Winter

                       Inhoud

In de eerste eenakter, “Moederfiguur”, zien we een vrouw, Lucy, die zo eenzaam is, zo kindgericht, zo dwingend bezig met het moederschap, dat ze haar volwassen buren behandelt als waren het kinderen.

De twee buren komen langs om een boodschap van Lucy’s echtgenoot te bezorgen, maar ze krijgen chocomelk en melk te drinken, chocoladekoekjes te eten (die ze echter niet allemaal tegelijk mogen opeten), en als er bovendien een ruzie ontstaat tussen de twee echtlieden, wordt dat opgelost door Lucy alsof ze met haar kinderen bezig is.

We lachen om Lucy, omdat ze het onderscheid niet meer kan maken tussen kind en volwassene.

In “Drinkebroers” zien we Paul, de echtgenoot van Lucy, handelsreiziger in “haute-couture”, die in de bar van een hotel in een provinciestadje een parfum-verkopende jongedame tracht te versieren. Een meer dan gewone situatie, ware het niet dat Paul, net als zijn vrouw, met wie hij enkel nog op de meest formele wijze omgaat, zo in zijn eenzaamheid is ingesloten. Hij wordt hierdoor zo blind dat hij niet ziet welk effect hij op de jonge dame heeft en blijft aandringen, door zelf zijn sleutel voor haar op de tafel te leggen. Die jongedame is echter niet te versieren en haar vriendin nog veel minder.

“Een praatje in het park” bestaat uit vijf monoloogjes van vijf eenzame mensen in het park die hun problemen kwijt willen aan de persoon die naast hen op de bank zit, vergetend dat zij net zijn gevlucht voor de persoon die net hetzelfde bij hen deed.

“Gezellig tafelen” tenslotte, gaat over twee koppels die een avondje uit zijn in een restaurant nadat ze mekaar in drie weken niet meer gezien hebben. Er ontstaat ruzie aan beide tafels, terwijl de ober laconiek, glimlachend, onverstoorbaar de twee koppels bediend, zelfs als de huwelijken terwijl het tafelen verder gaat onherroepelijk uiteen schijnen te vallen.